I  Lectio: 
Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Jezus powiedział swoim uczniom: „Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz jeszcze znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy”.

(J 16, 12-13)

II  Meditatio: 
Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”

Są rzeczy, sprawy, tajemnice, do których człowiek powinien dorastać, powoli, bez pośpiechu, systematycznie. Zmierzenie się z nimi w punkcie niejako startu byłoby dla niego ponad jego siły, możliwości, nie do zniesienia, nie do udźwignięcia. Wiedział o tym Pan Jezus. Swoich uczniów stopniowo wprowadzał w tajemnice i sprawy Ewangelii, Boże sprawy. Niejako poszerzał pojemność ich serca i umysłu a następnie je wypełniał.

Czy ja akceptuje tę taktykę, pedagogikę mojego Mistrza? Czy czasami chcę wiedzieć wszystko i to zaraz, od razu, natychmiast, już, w tej chwili, niezwłocznie? Czy pozwalam, aby Pan stopniowo, zgodnie z rytmem rozwoju mych możliwości wprowadzał mnie w Swoje tajemnice? Czy modlę się o dar cnoty cierpliwości, opanowania? Czy zgadzam się z tym, że pomimo zabiegów i wysiłków wielu rzeczy, spraw nie ogarnę, o nich się nie dowiem, ich nie poznam? Dalej będę dla mnie tajemnicą. Ale czy chce poznać to, co jest w zasięgu moich możliwości, zdolności, potrzeb, zainteresowań? Czy poznaje to, co dotyczy mojej wiary, religii?

Nawet przed Swą Męką i Śmiercią Zbawiciel nie powierzył uczniom wszystkiego. Oni mieli dorastać do prawdy i w prawdzie, dzięki prowadzeniu Ducha Świętego, także do Prawdy o Tajemnicy Jednego Boga w trzech Osobach, do Tajemnicy Trójcy Przenajświętszej. 

Czy ja dorastam? Czy jestem uległy Duchowi Świętemu? Czy pozwalam Mu prowadzić się do prawdy? Czy żyję w prawdzie? Czy daję świadectwo prawdzie? Czy czasami nie mam pokusy, aby sobie trochę po kłamać, po oszukiwać? Czy przyjmuję prawdę o Trójcy Świętej i całym serem ufam Bogu Jednemu w Trzech Osobach, Ojcu Synowi, Duchowi Świętemu? Czy wierząc w prawdę o Jednym Bogu w Trzech Osobach, jednocześnie szanuję, uznaję Jego Tajemnicę? Czy nie usiłuję na siłę Boga zrozumieć, pojąć, wręcz Nim zawładnąć, manipulować? Czy zdaję sobie sprawę, że ja dla samego siebie w wielu przestrzeniach życia jestem tajemnicą?

W modlitwie końcowej oddam chwałę i cześć Tajemnicy Trójcy Przenajświętszej, Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu? Będę się modlił o dar pokoju dla świata i ludzkich serc.

III  Oratio: 
Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Gdy patrzę na Twoje niebo, dzieło palców Twoich,
 na księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził:
czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?…

(Ps 8, 4-5)

IV  Contemplatio:
Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu

*********
Bezpłatny cotygodniowy tekst medytacji – zapraszamy na:  www.medytacja.pl  

*********

	opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS duszpasterz Centrum Formacji Duchowej, autor książek: