Medytacja na 10 lipca 2022 r. – XV Niedziela Zwykła, rok C

Propozycja kontemplacji ewangelicznej według „lectio divina”

XV Niedziela Zwykła, rok C
10 lipca 2022 r.

I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Jezusa na próbę, zapytał; „Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?”. Jezus mu odpowiedział: „Co jest napisane w Prawie? Ja czytasz?”. On rzekł: „Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoja duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego”. Jezus rzekł do niego: „Dobrześ odpowiedział. To czyń, a będziesz żył”.(Łk 10, 25-29)

II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”. To wielka umiejętność, mądrość, często bogate życiowe doświadczenie, wiedzieć komu i jakie postawić pytanie, spodziewając się uzyskania odpowiedzi, tym bardziej w temacie życia wiecznego. Nie ma lepszego eksperta od życia wiecznego i jego zdobycia od Pana Jezusa. Uczony w Prawie, choć nie do końca czysty w swych intencjach, ze swoim pytaniem trafił do samego Źródła. Jezus nie odpowiedział mu wprost, ale odesłał do źródła, gdzie znajdzie odpowiedź na swoje pytanie. Odesłał go do Bożego słowa. To tam od samego początku Bóg dla człowieka przygotował scenariusz na życie, to doczesne, którego finałem będzie wieczność.
Czy ja korzystam z tego „scenariusza”? Czy nie próbuję dotrzeć do nieba, kierując się własnymi pomysłami na drogę, na życie, na moją codzienność? Czy kiedy w życiu pobłądzę, pozamieniam życiowe priorytety, szukam pomocy u Pana, aby odnaleźć właściwą drogę, odbudować właściwą hierarchię wartości? Czy w słowie Pana odnajduję sposób osiągnięcia życia wiecznego, ale też dobrego przeżycia tego, co doczesne, swojego „tu i teraz”?
Pan Jezus, który sprowokował uczonego w Prawie, pochwalił jego trafną odpowiedź. Jednocześnie zachęcił go, aby na odpowiedzi teoretycznej nie poprzestał, aby słowa zamienił w czyn, aby praktykował czyny miłości, bo miłość żąda czynów.
Czy i ja pamiętam, że o miłości nie wystarczy ładnie mówić, śpiewać, pisać książki i wiersze, nią się zachwycać? Czy pamiętam, aby kochać czynem, aby moja miłość nie była li tylko ładną teorią, ale też praktyką codziennego życia? Czy pamiętam, że tej praktycznej miłości jest spragniony Bóg i mój bliźni?
Pomodlę się o to, abym pamiętał, że moje życie doczesne jest drogą ku wieczności, aby ta droga była dobra i piękna, wypełniona czynami miłości. Dalej będę prosił o pokój dla świata, Ukrainy. Polecę wszystkich odpoczywających i tych, którzy im usługują, o nich się troszczą, o dobrą pogodę dla rolników.

III Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Lecz ja, o Panie, modlę się do Ciebie
w czas łaski, o Boże;
wysłuchaj mnie w Twojej wielkiej dobroci,
w Twojej zbawczej wierności
(Ps 66, 14.17)

IV Contemplatio: Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Ożyje serce szukających Boga

*********
Bezpłatny cotygodniowy tekst medytacji – zapraszamy na: www.medytacja.pl
*********