25 czerwca 2023 r.
I Lectio:
Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.Jezus powiedział do swoich Apostołów…Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież żaden z nich bez woli Ojca Waszego nie spadnie na ziemię. U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli. Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. (Mt, 28b-33)
II Meditatio:
Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”
W całej Ewangelii Jezus przeprowadza swoich uczniów ze stanu lęku, strachu, niepewności ku Bożej bojaźni, ku miłości do Ojca. On też ciągle ich przekonuje, często wbrew ich samym, wbrew ludzkim opinią, jak wiele są warci, jak dla Niego są ważni, cenni.
Czy ja staram się kochać Pana Boga? A może tylko udaję, że Go kocham? Gdzie częściej potwierdzam swoją wartość: w oczach Boga czy w lustrze? W Jego Słowie, czy w słówkach ludzkich opinii? Czy ufam, że dla Niego jestem bardzo ważny, także wówczas, gdy na mojej głowie nie ma już żadnego włosa? Czy mam świadomość, że nie przestaję być dla Niego ważnym, cennym nawet wówczas, kiedy upadam, błądzę czy wręcz od Niego odchodzę?
Jezus liczy, że dzięki odważnej postawie uczniów, którzy śmiało będą się do Niego przyznawać przed ludźmi, bardzo wielu z nich będzie mogło Go poznać i pokochać. Jezusowi bynajmniej nie chodzi o popularność u tych ludzi, sławę, ale o ich zbawienie. Chce ich mieć w niebie. Chce się nimi niejako „pochwalić” przed Ojcem.
Czy Ja przyznaję się do Jezusa, daję o Jezusie swym życiem jasne, czytelne świadectwo? Czy mam świadomość, że On także mną pragnie „pochwalić” się przed Ojcem? Czy nie jest tak, że przyznaję się do Niego, bo to jest mi wygodne, potrzebne, korzystne a innym razem udaję, że Go nie znam, aby przypodobać się temu światu? Czy prosząc Go o różne dary i łaski, proszę o dar odwagi w dawaniu świadectwa, w przyznawaniu się do Niego przed ludźmi i przed sobą? Czy wszelkie akty tchórzostwa w dawaniu świadectwa oddaję Jego miłosierdziu?
Pomodlę się o pokój na całym świecie, na Ukrainie. O dar odwagi przyznawania się do Jezusa. Polecę Panu Bogu dzieci i młodzież rozpoczynającą swoje wakacje, organizatorów letniego wypoczynku.
III Oratio:
Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:
Bo gorliwość o dom Twój mnie pożera
I spadły na mnie obelgi złorzeczących Tobie.
Lecz ja, o Panie, modlę się do Ciebie,
W czas łaski, o Boże…
(Ps 69, 10.14)
IV Contemplatio:
Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:
…Pan jest przy mnie jako potężny mocarz;
dlatego moi prześladowcy ustaną i nie zwyciężą… (Jer 20,11)
*********
Bezpłatny cotygodniowy tekst medytacji – zapraszamy na: www.medytacja.pl
*********