I Lectio:
Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.
A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: „Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?”. Odpowiedział Mu: „Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”. Rzekł do niego: „Paś baranki moje”.
(J 21,15)
II Meditatio:
Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”
Jezus, nim zadbał o serca Swych uczniów, najpierw uczynił to z ich żołądkami. On zadbał o ich codzienny byt, zadbał o obfite, dobre, smaczne śniadanie. Wiemy z doświadczenia, że łatwiej mówić, a i słuchać, kiedy nie burczy w brzuchu, kiedy głód nie zakłóca przekazywanych fal czy słuchanych słów.
Trzeba mi dziękować, za tych, którzy dbają o moje codzienne „śniadanie”, którzy nie pozwalają, abym z pustym żołądkiem zaczynał dzień czy go kończył. Trzeba dziękować za nasze mamy, żony, siostry zakonne i osoby świeckie pracujące w kuchni. Ich trud najczęściej doceniamy wówczas, kiedy z jakiś powodów nie mogą nam służyć i sami musimy zadbać o nasze śniadania, obiady czy kolacje. Dziękujmy za wszystkich, którzy nawet w niewielki sposób, w tzw. detalach, ułatwiają nam bycie z Panem Jezusem, służbę dla Niego.
Być odpowiedzialnym za owczarnię Pana wymaga, opr ócz wszelkich kompetencji, mądrości, wiedzy nade wszystko miłości do samego Jezusa. Ona gwarantuje, że pracujący, posługując w owczarni nigdy nie będzie chciał jej przejąć, zagarnąć dla siebie, że będzie dbał o owce, a nie o siebie. Miłować więcej, to być gotowym na niejako dodatkowe zadania, trudy, które zapisane są w umowie o pracę z Panem Jezusem.
Czy ja swoje zadania powierzone mi we wspólnocie Kościoła, w owczarni Pańskiej wypełniam z miłością? Czy jest to miłość do Jezusa Chrystusa? Czy dbam, aby ta miłość ciągle wzrastała w moim sercu i życiu? Czy On wie, że Go kocham? Czy ciągle musi się o tę miłość dopominać, dopytywać, jej się „domyślać”? Czy kocham więcej, czyli nie tylko „od do” np. od 8 do 16 i koniec, później zajmuję się tylko sobą? Czy kocham Go 24 godziny na dobę? Czy pamiętam, że baranki, łącznie ze mną należą do Niego?
Pomodlę się o łaskę miłowania Pana Jezusa i owocnej pracy na rzecz Jego owczarni. Pomodlę się o dobry wybór następcy papieża Franciszka, o dar pokoju dla świata, ludzkich serc.
III Oratio:
Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:
Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną,
Panie, bądź moją pomocą.
Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament,
Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki…
(Ps 30, 11-13)
IV Contemplatio:
Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:
Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś
*********
Bezpłatny cotygodniowy tekst medytacji – zapraszamy na: www.medytacja.pl
*********
![]() | opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS duszpasterz Centrum Formacji Duchowej, autor książek: |