I  Lectio: 
Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Jezus powiedział: „Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, do którego owce nie należą, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza. Najemnik ucieka dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia i jeden pasterz. Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je potem znów odzyskać. Nikt mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca”.

(J 10, 11-18)

II  Meditatio: 
Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”

Jezus jest Dobrym Pasterzem. Czy ja jestem dobrą owcą z dnia na dzień coraz lepszą? Czy jestem radością, czy ciągłym zmartwieniem Dobrego Pasterza? Czy czuję się dobrze a nawet bardzo dobrze w Chrystusowej owczarni? A może ciągle mi źle, ciągle narzekam na panujące tam „warunki”, ciągle marzę o innej lepszej owczarni i pasterzu? 

Jezus, Dobry Pasterz, daje życie za owce. Czy ja daję swoje życie do dyspozycji Pasterza, a gdyby była taka potrzeba także za Pasterza? A może egoistycznie pragnę je zachować tylko dla siebie na swój własny użytek? Czy wpatrzony w przykład Dobrego Pasterza daje swoje życie w służbie braciom i siostrom? 

Jezus, Dobry Pasterz, zna swoje owce. Czy ja znam Jezusa, z dnia na dzień znam coraz lepiej? Czy znając Dobrego Pasterza coraz lepiej, coraz mocniej Go kocham, coraz bardziej słucham, coraz wierniej Mu służę, coraz bardziej jestem Mu oddany?

Jezus, Dobry Pasterz, pragnie, aby wszystkie owce były w Jego owczarni. Czy ja podzielam pragnienia Jezusa, Dobrego Pasterza? Czy gorliwie i z wiarą modlę się o jedność Chrystusowej owczarni? Czy o tę jedność dbam w sobie i wokół siebie? Czy cieszę się z każdej zagubionej owcy, która się odnajduje i wraca do owczarni Pana? Czy smuci mnie każda owca, która się gubi, opuszcza owczarnię Jezusa a do tego zamienia się w wilka w owczej skórze?

Pomodlę się o nowe powołania do służby Bożej: kapłańskie, zakonne. Pomodlę się za wszystkich pełniących w Kościele posługę pasterską, o gorliwość i wierność. Pomodlę się za tych, który opuścili szeregi kapłańskie czy zakonne, aby nigdy nie opuścili Pana Jezusa i o ile to możliwe do służby Jemu, wrócili.

III  Oratio: 
Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

 

Dziękujcie Panu, bo jest dobry,
Bo Jego łaska trwa na wieki.
Lepiej się uciekać do Pana,
niż pokładać ufność w człowieku… 

(Ps 118, 1.8)

IV  Contemplatio:
Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Boże mój, pragnę Cię wielbić

*********

Bezpłatny cotygodniowy tekst medytacji – zapraszamy na:  www.medytacja.pl  
*********

	opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS duszpasterz Centrum Formacji Duchowej, autor książek: