Propozycja kontemplacji ewangelicznej według „lectio divina”
II Niedziela Zwykła, rok C
16 stycznia 2022 r.
I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.
Bracia: Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkim. Wszystkim zaś objawia się Duch dla wspólnego dobra. Jednemu dany jest przez Ducha dar mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania według tego samego Ducha, innemu jeszcze dar wiary w tymże Duchu, innemu łaska uzdrawiania przez tego samego Ducha, innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozpoznawanie duchów, innemu dar języków i wreszcie innemu łaska tłumaczenia języków.
Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce.(1 Kor 12,4-11)
II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”. Wielu czytając wyżej cytowany fragment Listu św. Pawła do Koryntian mogłoby stwierdzić, że te słowa ich nie dotyczą. Oni nie zauważają w sobie żadnego z darów Ducha Świętego wymienionych we wspomnianym fragmencie przez Apostoła Narodów. Tak w ogóle to oni nie dostrzegają w sobie także żadnych innych darów. Oni mają tylko same braki, niedobory czy deficyty. A jednak słowa apostoła dotyczą także ich życia. Może nie mają daru mądrości słowa, ale tym słowem trzeba im się mądrze posługiwać. Cudów nie czynią, ale mają dbać, aby ich życie było cudowne, piękne, dobre, życie na chwałę Boga i pożytek ludzi. Nie mają daru uzdrawiania, ale mają zdrowie, o które się odpowiednio troszczą, pomagając w tej trosce innym, szczególnie tym, którzy na zdrowiu podupadli. Oni wprawdzie nie prorokują, ale uważnie wsłuchują się w proroctwa, szczególnie zapisane na kartach Bożego słowa. To pomaga im rozpoznać pojawiających się od czasu do czasu na arenie dziejów fałszywych proroków i ich nie słuchać, a tym bardziej nie posłuchać i nie pójść za ich wskazaniami. Kiedy trzeba potrafią trzymać język za zębami. Uczą się obcych języków i jak najlepiej znają swój ojczysty. Praktykują codzienny rachunek sumienia, co sprawia, że coraz lepiej rozeznają działanie duchów dobrych i złych.
Czy rozpoznaję w sobie dary Ducha Świętego i to nie tylko te nadzwyczajne ale i te zwyczajne jak dar uśmiechu, dobrego słowa, życzliwości? Czy przy ich pomocy jeszcze lepiej i owocniej na co dzień służę moim braciom i siostrom? Czy Bożych darów nie marnuję? Czy nie wmówiłem sobie i do tego w to uwierzyłem, że nie mam żadnych darów? Czy innym darów nie zazdroszczę, ale się cieszę ich obdarowaniem?
Pomodlę się za wspólnotę Kościoła, aby owocnie i dobrze korzystała z darów Ducha Świętego tych nadzwyczajnych i tych zwyczajnych. Pomodlę się za siebie, abym i ja te dary w sobie rozpoznał i z nich dla dobra innych korzystał. Będę usilnie prosił Pana Boga o ustanie pandemii, zdrowie dla chorych, siły dla ich opiekunów i tych, którzy ich leczą, pomagają wrócić do zdrowia i pełni sił. III Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię,
każdego dnia głoście Jego zbawienie
(Ps 96,1-2)
IV Contemplatio: Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:
Pośród narodów głoście chwałę Pana
*********
Bezpłatny cotygodniowy tekst medytacji – zapraszamy na: www.medytacja.pl
*********