Propozycja kontemplacji ewangelicznej według „lectio divina”
II Niedziela Wielkanocna, rok C
Niedziela Miłosierdzia Bożego
24 kwietnia 2022 r.
I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.
Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!» Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę».A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym».Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: «Pan mój i Bóg mój!» Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.(J 20,19-31)
II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”. Pan Jezus Zmartwychwstały przynosi uczniom zgromadzonym w wieczerniku, pełnym obaw, lęku, strachu, niepokoju, trwogi dar pokoju, dar Bożego pokoju. Jezus ukazując im swoje przebite ręce i bok uświadamia im, że za ten dar, dar Bożego pokoju, zapłacił największą cenę, oddał swoje życie, przelał swoją krew. Oni mają być Jego świadkami, świadkami Bożego pokoju, prawdy, miłości. To zadanie przerasta każdego ucznia, chyba że podejmie je we współpracy z Duchem Świętym, napełniony Jego mocą. To kolejny dar, który uczniowie otrzymują od Zmartwychwstałego, dar Ducha Świętego. Trzeci dar, dar Bożego miłosierdzia. Grzech niszczy w sercu człowieka Boże życie, Boży pokój. Uczniowie otrzymują władzę odpuszczania grzechów czyli przywracania ludzkiemu sercu stanu Bożego życia, Bożego pokoju, Bożej łaski.
Czy otwieram się codziennie na dar Bożego pokoju? Czy zdaję sobie sprawę, że stan Bożego pokoju, to nie jest przestrzeń, w której mogę sobie robić, co mi się podoba, ale to, co podoba się Panu Bogu? Czy staram się być człowiekiem Bożego pokoju nawet wówczas, kiedy to ode mnie wiele wymaga? Czy zdaję sobie sprawę, że aby być skutecznym i autentycznym świadkiem Zmartwychwstałego potrzebuję Bożego wsparcia, potrzebuję mocy Ducha Świętego? Czy pragnę dawać świadectwo o Panu Jezusie czy tylko przekazywać o Nim informacje, pragnę dotrzeć do ludzkich umysłów i serc czy tylko do umysłów, przekazać wiedzę o Jezusie czy życie, które daje Zmartwychwstały? Czy korzystam z Bożego Miłosierdzia, przynosząc Panu swoje grzechy, prosząc o ich przebaczenie? Czy otrzymując Boże miłosierdzie sam staram się być miłosiernym w czynach i słowach wobec moich bliźnich? Czy modlę się za tych, którzy odrzucają dar Bożego miłosierdzia, aby się na nie otworzyli?
Pomodlę się o dar pokoju, Bożego pokoju dla całego świata, Ukrainy, ludzkich serc. W Tygodniu Miłosierdzia pomyślę o „ponad planowych” uczynkach miłosierdzia, które mógłbym wykonać i tak ulżyć niedoli moich braci czy sióstr. Będę prosił o to, abym owocnie współpracował z Duchem Świętym, otwarty na Jego natchnienia i moc.
III Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:
Kamień odrzucony przez budujących
stał się kamieniem węgielnym.
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się nim i weselmy…
(Ps 118, 22.24)
IV Contemplatio: Trwaj przed Bogiem całym
sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:
Pan moją mocą i pieśnią, On stał się moim Zbawcą
*********
Bezpłatny cotygodniowy tekst medytacji – zapraszamy na: www.medytacja.pl
*********