XX Niedziela Zwykła, rok B

18 sierpnia 2024 r.

I  Lectio: 
Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Jezus powiedział do tłumów: „Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a krew moja prawdziwym napojem. Kto spożywa moje ciało i krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie”. 

(J 6, 55 – 57)

II  Meditatio: 
Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”

Pokarm i napój są potrzebne, aby żyć, pracować, działać, godnie odpoczywać, budować relacje, aby w drodze nie ustać. Brak pokarmu, napoju to głód, pragnienie, to w dalszej perspektywie śmierć z głodu czy pragnienia. Droga do domu Ojca a w czasie tej drogi życie Ewangelią wymaga wielu sił, dużego wysiłku, zaangażowania. Jezus gwarantuje pokarm i napój, które zapewniają potrzebne siły, aby w drodze nie ustać, drogi nie porzucić i szczęśliwie dojść do końca, do upragnionego celu.

Czy odnawiam, uzupełniam zasób nie tylko moich sił fizycznych? Czy moja troska rozciąga się też na sferę ducha? Czy chce być silny, mocny nie tylko fizycznie ale i duchowo? Czy z mojego niedbalstwa nie uczyniłem z siebie takiego „duchowego chucherka”, którego maleńki „problemik” gotowy jest powalić na ziemię, do pięknego życia zniechęcić? A może wmówiłem sobie, że wystarczy być silnym fizycznie, bo w życiu przecież najważniejsze są twarde łokcie i silne mięśnie a jak nie one to duży zasób gotówki?

Jezus podpowiada, że nie wystarczy tylko pragnąć czy cierpieć głód. Trzeba spożywać Jego Ciało i Krew. Pokarm, który On daje to nie „duchowy rarytas, luksus”, „towar reglamentowany”, „coś” do podziwiania na odległość, to duchowa, codzienna konieczność.

Czy ja spożywam? Czy „nie pielęgnuje” duchowego głodu, od czasu…do czasu przyjmując Komunię św., i tym samym jakże często staje na granicy duchowego wyczerpania? Czy jestem otwarty na ten Wielki Dar jaki posłał mi Ojciec Niebieski, na dar Jego Syna Jezusa Chrystusa, który przychodzi do mnie pod postacią Chleba? Czy pragnę żyć przeniknięty Jego obecnością, Jego mocą, żyć przez Niego i dla Niego a tym samym jeszcze piękniej i mądrzej żyć z innymi i dla innych? Czy mając przeszkodę w przystępowaniu do Komunii św., korzystam z możliwości Komunii duchowej?

Pomodlę się o łaskę korzystania z pokarmu dla ciała i ducha. Polecę Panu Bogu rolników, pielgrzymów, odpoczywających. Będę prosił o pokój dla świata. Podziękuje Panu Jezusowi za dzień, kiedy pierwszy raz przyjąłem Go do serca, za dzień Pierwszej Komunii św. i za każde kolejne spotkanie w Komunii świętej.

III  Oratio: 
Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Powściągnij swój język od złego,
a wargi swoje od kłamstwa.
Od zła się odwróć, czyń dobrze,
szukaj pokoju i dąż do niego…

(Ps 34, 14-15)

IV  Contemplatio:
Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Dusza moja chlubi się Panem

Bezpłatny cotygodniowy tekst medytacji – zapraszamy na:  www.medytacja.pl  
*********

	opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS duszpasterz Centrum Formacji Duchowej, autor książek: