I  Lectio: 
Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Umiłowani…Nie zwleka Pan z wypełnieniem obietnicy, bo niektórzy są przekonani, że Pan zwleka, ale On jest cierpliwy w stosunku do was. Nie chce bowiem niektórych zgubić, ale wszystkich doprowadzić do nawrócenia.(…) Dlatego, umiłowani, oczekując tego, starajcie się, aby On was zastał bez plamy i skazy, w pokoju.

(2 P 3,9.14)

II  Meditatio: 
Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”

Niekiedy wydaje się, że Pan Bóg jest opieszały w wypełnieniu swych obietnic, że zwleka, że zapodziała Mu się kartka a na niej data Jego powtórnego przyjścia, że to przyjście ciągle przekłada i nie może się zdecydować czy to dziś czy jutro a może jeszcze później. Apostoł Piotr przypomina, że Pan nie zwleka. On okazuje cierpliwość, daje człowiekowi czas na piękne i owocne życie, czas nawrócenia, gdy to piękno jest oszpecone grzechem a owoce mają cierpki i gorzki smak. On nie chce nas zaskoczyć, przyjść w momencie naszego życiowego rozgardiaszu, bałaganu, nieprzygotowania. To On pragnie byśmy Go zaskoczyli naszą stałą gotowością na Jego przywitanie. 

Czy ja zwlekam z nawróceniem? Odkładam je na przysłowiowe jutro? Czy może spodobało mi się życie grzesznika i na razie nie myślę o nawróceniu? Czy czasami nie zgubiłem się Panu Bogu i robię wszystko, aby mnie nie odnalazł? Czy dziękuję Panu Bogu za Jego cierpliwość wobec mnie? Czy tak jak dbam o ubrania i usuwam z nich plamy i skazy, tak dbam o życie i regularnie usuwam z niego w sakramencie pokuty wszelkie skazy i plamy spowodowane grzechem? Czy dbam o pokój w sobie i po za sobą? Czy moje życie z dnia na dzień się scala, umacnia, pięknieje? Czy kiedy życiowo się rozsypię, to jak najszybciej staram się pozbierać, poskładać w całość? Czy ja zawsze pragnę być gotowy na Jego powtórne przyjście?

 Pomodlę się o łaskę nawrócenia dla siebie i wszystkich wiernych Kościoła świętego, o skuteczne wypełnienie adwentowego postanowienia, o codzienny stan pełnej gotowości na powtórne przyjście Pana. Powierzę Panu tych, którym się życie posypało, aby w miłosierdziu swoim Pan poskładał ich w całość. Będę dalej prosił o dar pokoju dla świata.

III  Oratio: 
Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

 

Pan sam obdarzy szczęściem,
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Przed Nim będzie kroczyć sprawiedliwość,
i śladami Jego kroków zbawienie… 
(Ps 85, 13-14)

IV  Contemplatio:
Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Okaż swą łaskę i daj nam zbawienie

*********

Bezpłatny cotygodniowy tekst medytacji – zapraszamy na:  www.medytacja.pl  
*********

	opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS duszpasterz Centrum Formacji Duchowej, autor książek: