I  Lectio: 
Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Wielu już starało się ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które się dokonały pośród nas, tak jak je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa. Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci pokolei, dostojny Teofilu, abyś mógł przekonać się o całkowitej pewności nauk, których ci udzielono.

(Łk 1,1-4)

II  Meditatio: 
Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”

Nim Dobra Nowina została utrwalona na piśmie, wpierw zastała odnotowana, utrwalona w sercach naocznych świadków i sług słowa. Oni jednak nie zatrzymali jej dla siebie, lecz z całą wiernością i pasją przekazywali innym, przekazywali z ust do ust, z serca do serca. Gdy pojawiła się obawa, że im dalej od źródła, tym przekaz będzie coraz mniej wierny, a i sami świadkowie się wykruszali odchodząc do domu Ojca, pojawili się natchnieni przez Ducha autorzy i spisali Ewangeliczne świadectwo, opowiadanie, a wśród nich Łukasz Ewangelista.

Czy czuję wobec Boga wdzięczność za trud Łukasza i pozostałych Ewangelistów, Mateusza, Marka i Jana? Jak często sięgam do Ewangelii? Czy pozwalam, aby słowo Boże poprzez wytrwałą, systematyczną lekturę, modlitwę utrwalało się w moim sercu, mojej pamięci, moim życiu, w mojej codzienności? Czy tylko czytam słowo, czy też staję się jego żywym i autentycznym świadkiem i sługą? Czy moje życie staje się piątą Ewangelią?

Teofil, znaczy „przyjaciel Pana Boga”. Spisana przez Łukasza Ewangelia miała mu pomóc tę przyjaźń z Bogiem umocnić. Miała go przekonać, że idzie dobrą drogą i umocnić, aby szedł dalej odważnie i wytrwale, aby się nie zrażał trudnościami, które spotka na ewangelicznej drodze.

Czy mam świadomość, że bez żywej relacji ze słowem Bożym, będzie mi trudno o żywą, prawdziwą  przyjaźń z Panem Bogiem? Czy w Ewangelii szukam nauk o tym jak żyć, jak dobrze i owocnie żyć. Czy dzięki lekturze Ewangelii jestem coraz bardziej pewny w dokonywaniu np. życiowych wyborów, decyzji, postanowień. Czy trzeba było długo mnie przekonywać, że w słowie Pana, w Ewangelii odnajdę światło dla mego życia. Podziękuję za tych, którzy mnie przekonali i nadal przekonują do życia Ewangelią.

Pomodlę się o owoce zakończonego Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. Polecę Panu Bogu dzieci i młodzież wypoczywające na feriach. Dalej będę prosił o pokój dla świata i ludzkich serc.

III  Oratio: 
Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę,
świadectwo Pana niezawodne, uczy prostaczka mądrości.
Jego słuszne nakazy radują serce,
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy…

(Ps 19, 8-9)

IV  Contemplatio:
Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Słowa Twe, Panie, są duchem i życiem

Bezpłatny cotygodniowy tekst medytacji – zapraszamy na:  www.medytacja.pl  
*********

	opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS duszpasterz Centrum Formacji Duchowej, autor książek: