Propozycja kontemplacji ewangelicznej według „lectio divina”
I Niedziela Wielkiego Postu, rok C
6 marca 2022 r.
I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.
Kapłan weźmie z twoich rąk koszyk i położy go przed ołtarzem Pana, Boga twego. A ty wówczas wypowiesz te słowa wobec Pana, Boga swego: „Ojciec mój, Aramejczyk błądzący, zstąpił do Egiptu, przybył tam w niewielkiej liczbie ludzi i tam się rozrósł w naród ogromny, silny i liczny. Egipcjanie źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty przymusowe. Wtedy myśmy wołali do Pana, Boga ojców naszych. Usłyszał Pan nasze wołanie, wejrzał na naszą nędzę, nasz trud i nasze uciemiężenie. Wyprowadził nas Pan z Egiptu mocną ręką i wyciągniętym ramieniem wśród wielkiej grozy, znaków i cudów. Zaprowadził nas na to miejsce i dał nam ten kraj opływający w mleko i miód. Teraz oto przyniosłem pierwociny płodów ziemi, którą dałeś mi, Panie”. Rozłożysz je przed Panem, Bogiem swoim. Oddasz pokłon Panu, Bogu swemu”.(Pwt 26,4-10)
II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Jesteśmy świadkami modlitwy Izraelity, która ukazuje historię Narodu Wybranego w ogromnym, niejako telegraficznym skrócie. To jest przede wszystkim historia dobroci i błogosławieństwa dla Izraela ze strony Pana Boga. On uratował naród przed wymarciem z głodu, zagładą, ukazując schronienie w Egipcie, gdzie naród przybywszy w niewielkiej liczbie, okrzepł i rozrósł się liczebnie, stając się narodem ogromnym, licznym i silnym. On ten naród z Egiptu wyprowadził mocną ręką i wyciągniętym ramieniem wśród wielkich znaków i cudów, kiedy gnębiony ciężkimi robotami przez Egipcjan wołał o pomoc i interwencję. On temu Narodowi podarował ziemię mlekiem i miodem płynącą, gdzie Izrael cieszył się Jego opieką i obfitością Bożych darów. Nim to się stało opiekował się Narodem, który po opuszczeniu Egiptu wędrował do Ziemi Obiecanej.
Czy ja w swojej historii narodu do którego należę, historii swojego osobistego życie dostrzegam znaki Bożej dobroci, Bożej łaskawości, Bożej przychylności? Czy za te znaki z całego serca dziękuję? Czy mądrze i owocnie z nich korzystam? A może tych znaków nie widzę lub widząc za nie nie dziękuję? Czy dziękuję Panu Bogu, że słysząc moje wołanie, kiedy jestem gnębiony przez grzech w swoim miłosierdziu z tej niewoli mnie wyprowadza mocą swego przebaczenia? Czy dziękuję Mu, że nieustannie mi towarzyszy w mojej wędrówce z ziemi ku niebu, pomagając mi pokonywać liczne przeszkody na tej drodze, które spotykam? Czy oddaję pokłon Panu Bogu swemu? Czy nie kłaniam się obcym bożkom? Czy kiedy jest mi ciężko, wpadnę w życiowe tarapaty, dostanę się do niewoli, w ręce jakiś prześladowców, to wołam do Pana o pomoc i ratunek, głęboko ufając, że ona nadejdzie i marnie nie zginę? Czy modlę się, proszę, żeby ziemia na której żyję, czy też ją uprawiam była urodzajna, dawała obfite plony, cieszyła się pokojem?
Pomodlę się o pokój na świecie, szczególnie na Ukrainie, o ustanie pandemii, o dobre i owocne przeżycie czasu Wielkiego Postu, o wierność moim wielkopostnym postanowieniom.
III Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:
Kto się w opiekę oddał Najwyższemu
i mieszka w cieniu Wszechmogącego,
mówi do Pana: „Tyś moją ucieczką i twierdzą,
Boże mój, któremu ufam”…
(Ps 91, 1-2)
IV Contemplatio: Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:
Bądź ze mną, Panie, w moim utrapieniu
*********
Bezpłatny cotygodniowy tekst medytacji – zapraszamy na: www.medytacja.pl
*********