XXIII Niedziela Zwykła, rok B

8 września 2024

I  Lectio: 
Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Jezus opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu. Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął go na bok, z dala od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: «Effatha», to znaczy: Otwórz się. Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić. Jezus przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali. I przepełnieni zdumieniem mówili: «Dobrze wszystko uczynił. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę».

(Mk 7, 31-37)

II  Meditatio: 
Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”

Ewangelista Marek tego nie odnotowuje, ale wynika to z całego kontekstu nauczania Pana Jezusa. Jezus przywracając głuchoniememu dar mowy i słuchu, wzywa do odpowiedzialności za te Boże dary. To ważne czego i kogo słuchamy, jak to czynimy, ważne też są nasze wypowiadane słowa, nasza za nie odpowiedzialność.
Czy pozwalam, aby Pan dotykał swoją łaską mojej mowy i mojego słuchu i leczył te zmysły z tego co w nich nieprawidłowe? Czy zdaję sobie sprawę, że nie wystarczy prawidłowo mówić, ale też należy to czynić dobrze, mądrze, budująco? Czy taka jest moja mowa, ta codzienna i ta świąteczna? Czy nie rzucam słów na wiatr? Czy pamiętam, że słowem nieodpowiedzialnym, złym można zranić a nawet zabić, dobrym zaś pomóc, ocalić, podnieść na duchu? Czy potrafię, kiedy trzeba, tak po prostu zamilknąć, nic nie mówić? Czy wśród tych, których słucham pierwsze miejsce zajmuje Pan Bóg? Czy słucham Pana Boga nade wszystko rozczytując się w Jego słowie? Czy z dnia na dzień potrafię coraz lepiej i uważniej słuchać moich bliźnich i siebie? Czy unikam słuchania treści gorszących, wulgarnych, nic nie wnoszących w moje życie, co najwyżej zamęt i dezorientację?
Pomodlę się za ludzi głuchoniemych, aby z pomocą społeczeństwa potrafili odnaleźć swoje miejsce w życiu. Podziękuję za dar słuchu i mowy. Polecę Bożemu miłosierdziu ludzi, którzy te dary wykorzystują do niecnych, złych rzeczy, o dar poprawy czy wręcz głębokiego nawrócenia. Dalej będę prosił o dar pokoju dla ludzkich serc.

III  Oratio: 
Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Pan przywraca wzrok ociemniałym,
Pan dźwiga poniżonych,
Pan kocha sprawiedliwych,
Pan strzeże przybyszów…

(Ps 146, 8-9)

IV  Contemplatio:
Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego

Bezpłatny cotygodniowy tekst medytacji – zapraszamy na:  www.medytacja.pl  
*********

	opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS duszpasterz Centrum Formacji Duchowej, autor książek: