I  Lectio: 
Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił na Niego w postaci cielesnej niby gołębica, a z nieba odezwał się głos: „Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie”.

(Łk 3, 21-22)

II  Meditatio: 
Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”

Jezus staje wśród ludu, ludu, który przyszedł zbawić, odkupić, pojednać z Ojcem. On przyjmuje chrzest solidarności z grzesznikami, ale nie z grzechem. Jezus modli się za lud, za powodzenie swojej misji zbawienia, modli się za mnie.

Czy pamiętam, że kiedy się modlę, to niejako otwiera się niebo? Jak często je otwieram kluczem mojej modlitwy? Czy się modlę o powodzenie mojej misji, którą otrzymałem w czasie chrztu świętego, misji bycia świadkiem Boga w świecie? Być może nie pamiętam mojego chrztu, a czy pamiętam, że jestem ochrzczony? Czy potwierdza to moje, codzienne życie, a nie tylko zapis w księdze chrztów? Czy tak jak Pan, przez chrzest jest ze mną solidarny, ja jestem z Nim, przez moje życie człowieka ochrzczonego?

Głos Ojca potwierdza misję Jezusa, Bożego Syna. To co czyni Jezus i będzie czynił i On sam znajduje upodobanie u Ojca, cieszy się Jego przychylnością i aprobatą, jest Bożym działaniem. Duch Święty umacnia Jezusa w Jego misji, w Jego pełnieniu woli Ojca.

Czy pamiętam, że od chwili chrztu także we mnie Bóg ma swe upodobanie? Czy także dziś Bóg ma we mnie upodobanie? Czy swoim życiem, tego upodobania nie narażam na szwank, ośmieszenie, zanegowanie? A może szukam tego upodobania gdzie indziej np. goniąc za popularnością, żebrząc o ludzkie uznanie, ciągle siebie reklamując? Czy jestem otwarty na działanie Ducha Świętego? Czy wzywam Jego pomocy, obecności, światła, mądrości, prowadzenia? Czy nie usiłuję być dobrym chrześcijaninem tylko o własnych, ludzkich siłach?

Podziękuję za dar chrztu św. Poproszę o moc i światło Ducha Świętego, abym ten dar dobrze wykorzystał, abym był czytelnym znakiem wskazującym na Jezusa Chrystusa i Jego dzieło. Dalej będę prosił o dar pokoju dla świata, dla ludzkich serc. Pomodlę się za moich chrzestnych. Jeżeli jestem chrzestnym, chrzestną pomodlę się za chrześniaka czy chrześnicę.

III  Oratio: 
Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Ponad wodami głos Pański,
Pan ponad wód bezmiarem!
Głos Pana potężny,
głos Pana pełen dostojeństwa…

(Ps 29, 3-4)

IV  Contemplatio:
Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Pan ześle pokój swojemu ludowi

Bezpłatny cotygodniowy tekst medytacji – zapraszamy na:  www.medytacja.pl  
*********

	opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS duszpasterz Centrum Formacji Duchowej, autor książek: