I  Lectio: 
Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Gdy Jan nauczał nad Jordanem, pytały go tłumy: „Co mamy czynić”?. 

(Łk 3, 10–11)

II  Meditatio: 
Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”

„Co mamy czynić”? To pytanie ważne nie tylko dla słuchaczy Jana Chrzciciela, ale także dla wielu następnych ludzkich pokoleń, także mojego pokolenia, dla mnie, moich braci i sióstr w wierze. Znać odpowiedź na to pytanie, to nadać właściwy kierunek swemu życiu, sens swojej codzienności. To życia nie zmarnować, nie zaprzepaścić, nie roztrwonić. To wypełnić życie odpowiednią, dobrą, sensowną, obfitą treścią. 

Czy ja wiem, co mam czynić? Jeżeli wiem, czy to czynię z zapałem, zaangażowaniem, konsekwencją i to każdego dnia?  Jeżeli nie wiem, to kogo pytam, aby się dowiedzieć, aby rozwiązać, rozwiać, rozstrzygnąć swoje wątpliwości? Czy pytam? Czy czasem takich życiowo kluczowych pytań jest dla mnie, człowieka wiary, czas adwentu, czas przygotowania na przyjście Pana, na święta Jego narodzin? Pytam, bo pragnę być dobrze przygotowany na to spotkanie. Czy może nie chcę wiedzieć, co mam czynić i robię na oślep, po omacku, po swojemu, jak się uda, nie uwzględniając woli Pana Boga? Czy zaprzestaję działania, gdy się zorientuję, że źle mi podpowiedziano, złą wskazano drogę, źle doradzono, oszukano? Czy naprawiam popełnione błędy, zaniedbania, niedociągnięcia?

Pomodlę się o owocne przeżycie pozostałej części czasu adwentu? Zadbam o świąteczne porządki te zewnętrzne i te wewnętrzne. Zapytam siebie, czy ja wiem, co czynić i to czynię. Dalej będę prosił o dar pokoju dla świata.

III  Oratio: 
Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Oto Bóg jest moim zbawieniem,
będę miał ufność i bać się nie będę.
Bo Pan jest moją mocą i pieśnią,
On stał się dla mnie zbawieniem…

(Iz 12, 2)

IV  Contemplatio:
Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Głośmy z weselem, Bóg jest miedzy nami

Bezpłatny cotygodniowy tekst medytacji – zapraszamy na:  www.medytacja.pl  
*********

	opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS duszpasterz Centrum Formacji Duchowej, autor książek: