I  Lectio: 
Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Elżbieta wydała okrzyk i powiedziała: ”Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?”.

(Łk 1, 42-43)

II  Meditatio: 
Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”

Elżbieta nazywa Maryję błogosławioną czyli szczęśliwą. Maryja jest błogosławiona między niewiastami i błogosławieństwem dla wszystkich niewiast, mężczyzn dla całej ludzkości. Szczęśliwy jest także Ten, którego nosi w łonie. Okrzyk Elżbiety jest radosnym okrzykiem niejako całego Izraela, który doczekał spełnienia prorockich zapowiedzi. Oto jest Owoc, który zgładzi skutki zerwania i spożycia zakazanego owocu.

Czy czuję się błogosławiony, szczęśliwy wśród ludzi, wśród niewiast i mężczyzn? Czy dla ludzi ja i moje życie jest błogosławieństwem? Czy także na mój widok wydają oni okrzyk pełen dobrych, ciepłych, miłych słów. Jakie ja owoce noszę w swym sercu? Czy noszę Jezusa?

Do Elżbiety nie przychodzi już tylko jej daleka krewna z Nazaretu, Maryja. Do Elżbiety przychodzi Matka Mesjasza, Matka Bożego Syna. Radość Elżbiety jest wielka, jako jedna z pierwszych z Narodu Wybranego spotyka Oczekiwanego, Utęsknionego, Wymodlonego.

Jak ja oczekuję Jezusa, jak Go spotykam? Jak przeżyłem kończący się czas adwentu? Czy czuję się szczęśliwy, kiedy mogę Go spotkać w modlitwie, sakramentach, w Bożym słowie? Czy czuję radość, kiedy przychodzi do mnie Matka Jezusa, Matka mojego Pana? Czy Jezus jest moim Panem? Czy ja przychodzę do Maryi, aby razem z Nią wychwalać Jezusa, Jezusa prosić o różne dary i łaski?

Pomodlę się o dobre i owocne przeżycie ostatnich dni adwentowych, o piękne święta Bożego Narodzenia. Dalej będę prosił o pokój dla ludzkich serc i całego świata. 

III  Oratio: 
Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Usłysz, Pasterzu Izraela,
Ty, który zasiadasz nad cherubinami.
Wzbudź swą potęgę
i przyjdź nam z pomocą…

(Ps 80, 2-3)

IV  Contemplatio:
Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie

Bezpłatny cotygodniowy tekst medytacji – zapraszamy na:  www.medytacja.pl  
*********

	opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS duszpasterz Centrum Formacji Duchowej, autor książek:

Poznaj lepiej praktykę kontemplacji ewangelicznej według Lectio Divina
Pole cane pozycje pomocne w praktyce modlitwy Słowem Bożym