XV Niedziela Zwykła, rok A 

XV Niedziela Zwykła, rok A 

16 lipca 2023 r.


I  Lectio: 
Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami: „Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, niektóre ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na miejsca skaliste, gdzie niewiele miały ziemi; wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły miedzy ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jeden stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny…”.(Mt 13,3-8) 

II  Meditatio: 
Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”

Pan Jezus podaje, wylicza cztery klasy, rodzaje ziemi, gleby, za symbolem której kryje się ludzkie serce, kryje się też jakość słuchania Bożego słowa.


To zachęta dla mnie, abym dbał o klasę ziemi mego serca, ciągle ją podnosił. Czy to czynię? Czy usuwam ciernie, zbieram kamienie moich grzechów, złych przyzwyczajeń, odpędzam ptaki pokus, spulchniam glebę serca moją modlitwą, pokutą? Czy we mnie więcej czarnoziemu, czy ugoru? Czy coraz lepiej, uważniej, z zaangażowaniem słucham Bożego słowa i zachowuję w swoim sercu?


Jezus jak dobry rolnik siejąc ziarno liczy na plon. Plon to chleb, a chleb to sytość, to brak miejsca dla głodu. Plon każdy przynosi na swoją miarę.


Czy moje serce przynosi plon na miarę moich możliwości? Czy nie marnuję ziarna Bożego słowa? Czy dzielę się plonami, które rodzą się w moim sercu, szczególnie z tymi, którzy cierpią na brak tego co Boże, ewangeliczne, święte? Czy – jak egoista – mam tylko tyle, aby starczyło dla mnie? Los innych mnie nie obchodzi, inni niech umierają z głodu.


Pomodlę się o dar pokoju na Ukrainie i na całym świecie, za odpoczywających na wakacjach i urlopach, za ciężko pracujących w tym czasie, za pielgrzymujących, o jak najlepszą jakość mojego serca w słuchaniu i zachowywaniu Bożego słowa. 

III  Oratio: 
Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

 

Stepowe pastwiska są pełne rosy,
A wzgórza przepasane weselem,
łąki się stroją trzodami
doliny okrywają się zbożem,
razem śpiewają i wznoszą okrzyki radości…
(Ps 65, 13-14)

IV  Contemplatio:
Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

 

Ziarnem jest słowo Boże, a siewcą jest Chrystus

*********

Udającym się na wakacje i urlopy, życzę miłego, udanego wypoczynku. Odpoczywając nie zapomnijcie o Bożym słowie. Od jego lektury, modlitwy nim nie róbcie sobie nawet krótkich wakacji. Dużo słońca. Dużo pięknych przeżyć i wrażeń. Wracajcie opaleni i z nowym bagażem sił do podejmowania życiowych wezwań.

ks. Ryszard

Pin It on Pinterest

Lectio Divina<strong>XV Niedziela Zwykła, rok A </strong>