I  Lectio: 
Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie, pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie.
Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: »Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźmijcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata.
Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść;
byłem spragniony, a daliście Mi pić;
byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie;
byłem nagi, a przyodzialiście Mnie;
byłem chory, a odwiedziliście Mnie;
byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie«.
Wówczas zapytają sprawiedliwi: »Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię ? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?«.
Król im odpowie: »Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili«.
Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: »Idźcie precz ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom.
Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść;
byłem spragniony, a nie daliście Mi pić;
byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie;
byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie;
byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście mnie«.
Wówczas zapytają i ci: »Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?«.
Wtedy odpowie im: »Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili«.
I p ójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego”.

(Mt 25,31-45)

II  Meditatio: 
Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”

Jakie zasady trzeba spełnić, aby należeć do Bożego Królestwa? – możemy zapytać. Pierwsze uznać, że On, Jezus jest Królem a ja, ty, on czy oni to Jego poddani, słudzy. W Jego królestwie nie trzeba robić jakiś nadzwyczajnych, heroicznych czynów, spraw, zadań jak podpowiada niedzielna Ewangelia. Nie trzeba zabić smoka, zdobyć wszystkie 14 ośmiotysięczników w Himalajach, przepłynąć kajakiem Atlantyk, polecieć w kosmos. Mile widziane za to jest podanie szklanki wody spragnionemu, kawałek chleba, choćby czerstwego, głodnemu, wizyta u więźnia czy w szpitalu u chorego i inne drobne, wielkie czyny, dostępne dla każdego, powiedzielibyśmy, że na każdą kieszeń, nawet tą, w której nic nie ma oprócz pragnienia, aby pomóc. Ważne, aby czyny te były uczynione z miłością, z szacunkiem dla drugiego, rękoma i sercem. 

Czy pragnę być w Jego Królestwie? Czy uznaję Go za swojego Króla i Pana a siebie za poddanego i sługę? Czy pragnę być coraz lepszym poddanym i sługą? Czy jestem gotowy pełnić czyny mile widziane w Bożym Królestwie, czy raczej skłaniam się ku czynom mile widzianym oczami tego świata, przez ten świat nagłaśniane i oklaskiwane? Czy pragnę, aby moje czyny były zapisane na pierwszych stronach gazet, czy w Sercu Pana Jezusa?  Czy pragnę w dniu ostatecznego rozliczenia znaleźć się  po Jego prawej stronie, dlatego każdego dnia robię wszystko, aby być po Jego stronie, dzielić się z innymi Jego miłością? Czy rozpoznaję Jezusa obecnego w drugim człowieku?

Będę dalej z ufnością modlił się o pokój na całym świecie a szczególnie na Ukrainie, Ziemi Świętej. Pomodlę się za sprawujących władzę, o mądrość ich rządów, o owocne przeżycie zbliżającego się czasu adwentu, za zmarłych.

III  Oratio: 
Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

 

Pan jest moim pasterzem,
Niczego mi nie braknie.
Pozwala mi leżeć
Na zielonych pastwiskach… 
(Ps 23, 1-2)

IV  Contemplatio:
Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Chrystus Wodzem, Chrystus Królem, Chrystus Władcą nam

*********

Bezpłatny cotygodniowy tekst medytacji – zapraszamy na:  www.medytacja.pl  
*********

	opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS duszpasterz Centrum Formacji Duchowej, autor książek: